- കവിത ഗുല്‍മോഹര്‍
രേണുക്കളുടെ
കൊടി ഉയര്‍ത്തി
ഉയിര്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന
മയില്‍പ്പൂവുകളേ...
നെടുവീര്‍പ്പിന്‍റെ
ഒരു വേപഥുവില്‍
വിരിഞ്ഞുപോയ
പ്രേമ പൂക്കളില്‍
മഞ്ഞയും ചുമപ്പും
കോരിയൊഴിച്ച്
ജലം തുവര്‍ന്ന-
ഹരിതമേഘത്തിലൊരു
ആകാശമരം തീര്‍ക്കുന്ന
ഭഗ്നകാമുകരേ....
നെടുകെഛെദിച്ച
പുരുഷവൃഷണം പോലുള്ള
മീനസൂര്യന്‍റെ
കനല്‍ത്തിളക്കമേ....
മേടുകള്‍ മൂടി
പൊഴിഞ്ഞുവീണുപോയ
പരാജിതരുടെ
പെയ്യാത്തമഴകളേ.....
ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന
ഭംഗിയുമായി
ഈ ഋതുകാലം
വീണ്ടുമെന്നെ
നിന്‍റെ രജസ്സില്‍
ദഹിപ്പിക്കല്ലേ......
.
രേണുക്കളുടെ
ReplyDeleteകൊടി ഉയര്‍ത്തി
ഉയിര്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന
മയില്‍പ്പൂവുകളേ...
'വിഷമം' ആണെങ്കിലും മനോഹരമായ വരികള്‍